oszczerstwo — n III, Ms. oszczerstwowie; lm D. oszczerstwoerstw «niezgodna z prawdą, złośliwa obmowa mogąca poniżyć obmawianego w opinii publicznej; kalumnia, potwarz» Rzucać na kogoś oszczerstwa … Słownik języka polskiego
kalumnia — ż I, DCMs. kalumnianii; lm D. kalumnianii (kalumnianij) «niesłuszne, krzywdzące oskarżenie; potwarz, oszczerstwo» Niecna, podła kalumnia. Rzucać na kogoś kalumnie. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
potwarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «świadome zarzucanie komuś złych czynów przez niego nie popełnionych; fałszywe oskarżenie, oszczerstwo, kalumnia» Niegodna, haniebna potwarz. Rzucać na kogoś potwarze. Odwoływać potwarz … Słownik języka polskiego
kalumnia — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. kalumńja || kalumnia] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. kalumnianii {{/stl 8}}{{stl 7}} fałszywe, złośliwe oskarżenie szkalujące kogoś, niszczące czyjeś dobre imię; potwarz, oszczerstwo, zniesławienie : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posądzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, posądzaćam, posądzaća, posądzaćają, posądzaćany {{/stl 8}}– posądzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, posądzaćdzę, posądzaćdzi, posądzaćsądź, posądzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} myśleć, sądzić o kimś, że coś uczynił,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień